Hani her şeyi birbirinden ayıran bir çizgi vardır. Patavatsızlıkla, Dobralığın arasında mesela. Karşıdakinin canını çok acıttıysan patavatsız, ama çok acıtmadıysan dobrasın. Yada, ne dersen de, söylediğin kişinin dışında ki herkesin gözünde dobrasın..
Hayatın tam yamacında da öyle çizgi vardır. Hem de bir sürü. Bunlardan bi tanesi de hayatın tadını cıkartmakla alakalı.
Çoğu insan hayatın tadını çıkartmayı, sürekli ona "Yapmamalısın" denilen şeyleri yapmak olarak algılıyor. Önce şu idrak edilmeli bence. Hayatın anlamını demek, her şeyi yapmak demek değil. Adı üstünde işte. Anlam katmak hayata. Mesela ailenin üzerine yüklü sorumlulukların bi kısmını alırsın, hayatını anlamlandırırsın. Yada gezmeye başlarsın, sosyalleşmeye başlarsın hayatını anlamlandırırsın.. Hayat anlamlandırmak bence çok farklı bi şey.. Zaten hayatın anlamlı ama farklılıklar katmaya çalışıyorsun o kadar.
Aman diyim dikkat et, Hayatı anlamlamlandırayım derken dozunu kaçırma. Başta da belirttiğim gibi. Hayatın anlamını çıkarayım derken Bokunu çıkartma..
