27 Eylül 2012 Perşembe

Evrimsel Devrim

Uzun zamandır yazı yazmıyordum. Bugünlerde biraz fazlaca kötü günler geçiriyorum yazı uzun olacaktır baştan belirteyim.

Uzuuunca düşündügüm bi konu var. ben neden kendime hakim olamıyorum. neden sureklı fikir değiştiriyorum. Anneme sordum bunlar sadece sana olmuyor emin ol dedi. Bildiğin ergenliğe tekrardan girdim, çıkmayacak gibi davranıyorum

Hiç bir şeyden memnun olmuyorum, hiç bir şeyi sevmiyorum ve kendimle artık hiç barışık değilim. Etrafımda ki insanlar beni güçlü görüp, benim saçma sapan davranışlarda bulunmam, aciz duruşların beni çıldırtıyor. ya çok ince, detaylı düşüyorum yada olması gereken gibi yaşıyorum.. Açıkcası tam olarak bilmiyorum.

Hayır demeyi öğrenmeliyim ama öğrenemiyorum. Birisine hayır dediğimde doğal olarak sebebini soruyor. Ben söylüyorum ama o kadar çok geveleyip saçmalıyorum ki direk tepkiyi alıyorum. sonunda karşı taraftan ikna edilip, tekrardan başlıyorum istemediğim şeyleri yapmaya. Konuşma biter bitmez kendi kendimi gaza getiriyorum. iç dünyamda o kadar güzel konuşuyorum ki - yada ben güzel konuştuğumu sanıyorum- hemen ikna oluyorum...

Artık herşeyden korkuyorum. Sadece oturup durmak istiyorum. sadece televizyon seyretmek yada sadece oyun oynamak istiyorum. Çalışmak istemiyorum. Ben ki 11 yaşında seramik döşemeye çalışan ben, çalışamak istemiyorum.. Bana neler olduğunu soran insanlara sonra konuşuruz diyip geçiştiriyorum. Biliyorum çünkü yine anlatamayacam.

Ben Monoloğum, kendi kendime çok güzel konuşurum. Bazen kendimden geçerim sesli konuşurum. Bu durum o kadar zor durumda bırakıyor ki beni, sürekli kendimle tartışır hale geldim..

Bu kadar paragrafta anlatmaya çalışmak istediğim aslına bakarsan, artık yoruldum ve bu yorgunluk benım canımı yakmaya başladı.. Biraz yalnız kalmaya ihtiyacım var belki ama yanımda olmasın istediğim insanlar var. Gülmeye ihtiyacım varken, güldürmeye çalışıyorum. Hulk Filminde Mutasyon evresindeyken, ufacık bedenınden dev gibi yeşil dev cıkartırken ki o acı çeken yüz ifadesini artık daha iyi anlıyorum. Kendimi öyle hissediyorum. Resmen evrim geçiriyorum, herşeyi düşünüyorum..

En kısası şu;

Canım Çok Acıyor Artık.