Kırışmalar Yaşanmaya BAŞLASIN!!

Hepimizin çekindiği bir şeyler vardır. Benim en çok çekindiğim şey ise başkalarının bana olan güvenlerini boşa çıkarmaktır. Güveni bende olan 2 taraf var ve bir tarafın güvenini kırmamam için bir tarafın güvenini kırmam gerek.

Kırışmalar Yaşanmaya BAŞLASIN!!


Nedense bu bir taraf, her zaman ailem oluyor. Herhalde canımı sıkan bu durum. Hayallerine kavuşmuş bir insan olarak "Hayallerini yarıda kestiğimiz için özür dileriz" ibaresinden sonra, hala anlam veremediğim cümleler konuşuluyor. Özür temennisini duyduktan sonra kimse bana "to continue please press nine" demedi ama herhalde kaderimle hayallerim birbirleriyle hunharca sevişirken basmış. Anlamıyorum dediklerinizden bir şey..

İnsanların hayalleri gördükleri bi haberden dolayı da değişebilir, işlenen bi suçtan da. Benim de hayallerim öyle -ki zaten hayatınız boyunca bir hayaliniz varsa ve gerçekleştiremediyseniz, o artık hayal değil sizin için bir takıntı olmuştur- vardı.. Önce 3 boyutlu animasyon yolunda kesin ve emin adımlar attım dur dendi. Sonra Üniversite yaşamı içerisinde yeni bir hayale kapıldım, akedemisyen olmak istedim, çalıştım çabaladım, lise de sınıfta kalan bir öğrenci olarak okulda dereceye girdim. Akademisyenlik yolunda baya bi yol kat ettim hoop dendi. Şimdi çalıştığım firma da sıra.. İşte bu nokta da kendimle çakışıyorum. Sürekli hayalleri içine ukde olarak geri dökülmüş birisi olarak bu hayalimi tam anlamıyla gerçekleştireyim ve artık bazı şeylere bir yerlerden başlamak gerek arasında kalıyorum. Eğer zamanında hayallerim ukde olarak kalmasaydı bi yerden başlamayı direk olarak seçebilirdim ama gel gör ki hayal gerçekleştirememenin bir yakıntısı var içimde..

Durumu kısaca özetlersek son yıkıntı ve kırıklığı durum aynen şöyle;

Lise1 den beri acıkan hayallerim 5 ayda doymadı ama sofradan kalkmak zorundayım..